‘Hoog niveau’, ‘bijna dertien miljoen Britse kijkers’ en ‘overweldigend succes’. Critici loven aan alle kanten het zesde (en voorlopig laatste?) seizoen van de Britse misdaadserie Line of Duty, vanaf vanavond op NPO2. Terecht? (Copyright foto’s: ITV Studios)
Het klinkt misschien als vloeken in de kerk. Maar nee, ik ben geen fan (meer) van Line of Duty, de Britse misdaadserie over een fictieve anticorruptie-eenheid bij de politie. Want – durf ik dat hardop te zeggen? – ik snap er eigenlijk niet zoveel meer van….
Een korte geschiedenis
Zes seizoenen lang, sinds het prille begin in 2012, heb ik me trouw mee op de (politie)kar laten nemen door de leden van AC12. Het onderzoek naar hoofdinspecteur Tony Gates uit seizoen 1, de geheimzinnige omstandigheden rondom de overval op een politiekonvooi uit seizoen 2. De verwikkelingen rondom undercoveragent John Corbett, DCI Roz Huntley en sergeant Waldron. Wie is de ‘Caddy’ en wie is ‘H’? Ik heb het allemaal nagelbijtend en rusteloos heen en weer schuivend op het puntje van mijn stoel gevolgd, het lastige politiejargon voor lief nemend.
Oren gespitst
Week in week uit zat ik braaf voor de televisie om met de oren gespitst de spannende ondervragingen te volgen onder leiding van hoofdinspecteur Ted Hastings. Ik leefde mee met Steve Arnott toen zijn kersverse partner Georgia Trotman aan het begin van seizoen 2 uit het raam werd gekieperd. En zelden heb ik verdachte politiemensen op zo’n geweldige manier het vuur aan de schenen zien leggen.
Duizelen
Maar… halverwege seizoen zes is uiteindelijk gebeurd waar ik al langer voor vreesde: ik ben afgehaakt. Ik weet het: de verhalen zijn gecompliceerd en je moet bij de les blijven. Maar nu zaten er zóveel verwijzingen in naar vorige seizoenen en vroegere verhaallijnen, dat het me gewoon ging duizelen. Het is gewoon te ingewikkeld, jongens!
Já, er wordt geweldig geacteerd en de spanning is regelmatig om te snijden. De personages, zowel voor als achter de tafel in de glazen verhoorkamer, zijn gelaagd en mysterieus. En oh boy, wat kán die Jed Mercurio fantastische cliffhangers bedenken.
voorkennis
Maar… er wordt wel heel wat voorkennis van de kijker gevraagd. Alsof de gebeurtenissen en de personages uit de vorige seizoenen ons nog allemaal haarscherp op het netvlies staan. Het zegt wel wat over Line of Duty dat je eerst een soort van Teleac-opfriscursus moet hebben doorlopen, voordat je de serie goed kan volgen. Ik voel me als kijker buitengesloten en dat is niet zo’n fijn gevoel.
In Engeland heeft Line of Duty het geweldig goed gedaan, allerlei kijkcijferrecords brekend. Maar daar heb je het voordeel dat alle seizoenen gewoon zijn terug te kijken op BBC iPlayer.
En je moet daar ook maar de tijd voor hebben…
Heel wat seriemakers (denk ook aan Games of Thrones en Dr Who) gaan er tegenwoordig maar van uit dat je allerlei kennis en feitjes paraat hebt. Maar sinds het laatste seizoen hebben we minimaal twee lockdowns gehad, er zijn Nederlandse verkiezingen geweest en Amerika heeft een nieuwe president. Om over het Brexit-drama nog maar te zwijgen.
Met een steen in mijn maag heb ik de handdoek dan ook maar in de ring gegooid. Dág hoofdinspecteur Ted Hastings, dág goeiige Steve en vaarwel lieve Kate Fleming. Ik laat jullie gaan. Het was mooi while it lasted.
Te zien:
Line of Duty seizoen 6 is vanaf vandaag elke zondag na Brommer op Zee te zien bij KRO-NCRV op NPO2 als onderdeel van Een Zomer Vol Detectives, rond 20.25 uur
Nota bene: ik begrijp inmiddels dat seizoenen 1 t/m 6 allemaal op NPO Plus staan
Je kunt alle reacties op dit artikel volgen via deze RSS feed.
Er zijn nog geen reacties op artikel "Afscheidsbrief aan AC 12-‘s Line of Duty".